ایا در ازمون وکالت قبول میشوم ؟ چرا یکی قبول میشود و دیگری نه؟ رمز موفقیت در وکالت
تصور کنید که سوار هواپیما شده اید و هواپیما در ارتفاع 000/20 پا در حال حرکت است. آیا ممکن است خلبان موتورها را خاموش کند؟
پاسخ: خیر! چرا؟ چون سقوط می کنید.
به نظر شما اگر اینقدر از رفتار خلبان مطمئن نباشید، آیا باز هم می توانید با هواپیما مسافرت کنید؟چگونه می توانید تا پایان سفر با خیال
راحت و آرامش خاطر روی صندلی خود بنشینید؟پس تنها راه این است که به خلبان اعتماد کنید.
در پاسخ به سؤال شما باید گفت: اگر شما هم به خود و هم به عملکردتان اعتماد کنید، قطعاً موفق خواهید شد!
چرا یکی قبول میشود و دیگری نه؟
شما جزء کدام دسته هستید؟
دسته اول:
گروهی هستند که خود را لایق و شایسته قبولی می دانند.
استحقاق دستیابی به موفقیت را در خود می بینند.
بدنبال فرصتی هستند تا شایستگی های خود را اثبات کنند.
به خواسته های خود فکر میکنند، به قبولی – به اتفاقات پس از قبولی – به دفتر وکالت – به دانشگاه مورد نظرشان و ...
دسته دوم:
گروهی هستند که همواره بدنبال جمع آوری دلایل و شواهدی برای نشدن هستند. این دسته به دنبال یافتن پاسخی هستند که اگر قبول نشوند جواب پدر و مادر را چه بدهند؟
جواب همکاران را چه بدهند؟
جواب دوستان و ... را چه بدهند؟
مهم نیست اگر جزء دسته دوم هستید، مهم این است که چگونه می توان جزء دسته اول قرار گرفت تا بتوان قطعاً موفق شد.
در پاسخ به این سؤالات که :
چرا یکی سالم و ثروتمند و یکی بیمار و فقیر است؟
چرا یکی همیشه پیروز و یکی بازنده و شکست خورده است؟
چرا یکی دست به خاک می زند طلا می شود! و دیگری از چیزی که بدش می آید سرش می آید؟
چرا یکی در آزمون های وکالت – کارشناسی ارشد – دکتری و ... قبول میشود و دیگران سال ها در انتظار قبولی می مانند؟
باید گفت که فکر غالب آنان: ثروت و سلامتی، پیروزی، موفقیت و قبولی در آزمون هایی مختلف می باشد و هر گونه فکر متضادی را از ذهن خود دور کرده اند. همان قانون جذب که می گوید: (( به هر چیزی که فکر کنید، همان چیز یا مشابه آن را به سمت خود جذب می کنید))
حالا بگو؛ تفاوت دسته اول با دسته دوم در چیست؟
تفاوت دسته اول و دوم نیز در نوع تفکر آنان است. دسته اول به خواسته هایش فکر می کند. دسته دوم معمولاً به نخواسته هایش!
شما نیز باید برای قرار گرفتن در دسته اول فقط به قبولی فکر کنید و اتفاقات پس از قبولی را تجسم و تصویر سازی کنید.
باید بدانید که توأم با تلاش و پشتکار در مطالعه، لازم است تا افکار حاوی اشتیاق به قبولی را نیز در ذهن خود انباشته سازیم. اگر به دنبال قبولی هستیم باید ذهنیت یک فرد قبول شده را در خود ایجاد کنیم.
هنگامی که به هدفتان برسید چه رفتار و عکس العملی از خود نشان می دهید؟ از همین حالا آنچنان رفتار کنید.
همانند یک وکیل رفتار کنید – همانند یک دانشجوی کارشناسی ارشد در رشته مورد نظر خود رفتار کنید.
خود را یک وکیل پایه یک دادگستری – یک فرد با تحصیلات کارشناسی ارشد – دکتری یک استاد دانشگاه .یک مؤلف – یک پزشک – یک مهندس یک نماینده مجلس – یک رئیس جمهور و ... بپندارید و آن را تجسم و باور و همانگونه رفتار کنید.
ممکن است برای ساده اندیشان این دستور العمل به نظر غیر ممکن و رویا پردازی باشد اما با دقت و تأمل در اطرافمان پی به صحت این دستور العمل خواهیم برد.
مثال: تلفن (بِل) – هواپیما (برادران رایت) – روشنایی لامپ (ادیسون) و ... همه نمونه هایی از تصور و تجسّم یک چیز قبل از ایجاد آن
می باشد، و همگی صحت این دستور العمل را اثبات می کنند.
ضمن اینکه تلاش و پشتکار لازم است اما شرط لازم برای موفقیت داشتن تصور و تجسم ذهنی مثبت است یعنی قبل از هر اقدامی
(برنامه ریزی و اجرا) شما باید دارای رؤیا، امید و آرزو باشید و در این صورت است که مطمئن باشید که موفق خواهید شد.
اشتیاق فروان و باور شماست که همانند یک موتور محرکه در شما انگیزه تولید نموده و شما را به سمت هدف رهنمون می سازد.
اگر شما بتوانید از قبل هدفتان را ببینید، در آن صورت می توانید استعدادهای خود را بهتر بروز دهید. چرا که شما سرشار از استعداد هستید.
حال ممکن است این سؤال مطرح گردد که من نیز دارای رؤیا و امید و آرزو بوده ام. خیلی هم آنها را تصوّر و تجسم کرده ام اما هیچگاه آنها صورت واقعی بخود نگرفته اند. چرا؟
در پاسخ باید گفت: در قطعی بودن این اصل هیچ شکی نیست اما تفاوت شما با گراهام بل – برادران رایت ادیسون و یا سایر افرادی که در
آزمون های مختلف حقوقی قبول می شوند در نحوه نگرش و سئوالی است که طرح می کنید:
شما می گویید چرا رؤیا و تجسم من تبدیل به واقعیت نمی گردد اما یکایک آن ها گفتند: چگونه رؤیا و تجسم خود را تبدیل به واقعیت کنم؟
تفاوت رویا پردازی و تجسم خلاق در عمل شماست. تنها شما هستید که باید رویاهایتان را عملی سازید.
شما خالق سرنوشت خویش هستید!